บริษัทต่างๆ ที่สามารถใช้ความรู้อย่างมีประสิทธิผล ได้เลือกใช้กลยุทธ์การจัดการความรู้อันใดอันหนึ่งขึ้นมาเป็นหลักเสียก่อน และใช้กลยุทธ์อันที่สองเป็นตัวสนับสนุน แต่ถ้าคุณพยายามใช้มันทั้งสองอย่างแบบพอๆ กัน คุณก็เสี่ยงที่จะล่มทั้งสองแนวทาง! คำถาม 3 ประการดังต่อไปนี้จะช่วยให้คุณตัดสินใจได้ว่า แนวทางใดเหมาะสมที่สุดสำหรับกลยุทธ์การแข่งขันขององค์กรของคุณ สิ่งที่คุณนำเสนอต่อลูกค้าคืออะไร ผลิตภัณฑ์ตามมาตรฐานหรือผลิตภัณฑ์ตามสั่ง? คุณมีผลิตภัณฑ์ที่สมบูรณ์แล้ว หรือเป็นผลิตภัณฑ์ที่อยู่ในระหว่างการสร้างสรรค์ใหม่ๆ คนของคุณพึ่งพิงกับความรู้ที่ชัดแจ้ง หรือความรู้โดยนัยในการแก้ไขปัญหา? สาระสำคัญของเรื่องนี้ "บางบริษัทมีการจัดการความรู้โดยระบบอัตโนมัติ ในขณะที่บริษัทอื่นๆ กลับพึ่งพาบุคคลเพื่อแบ่งปันความรู้ผ่านทางวิธีการเดิมๆ ที่เคยใช้มา การเน้นกลยุทธ์ที่ผิด หรือการพยายามที่จะนำเอาแนวทางทั้งสองนี้ไปใช้ในเวลาเดียวกัน ก็อาจจะทำลายธุรกิจของคุณได้!" ... Morten T. Hanse, Nitin Nohria และ Thomas Tierney   ที่มา : หนังสือ องค์กรชั้นยอดการจัดการคน + ความรู้. ส่วนที่ 1 : อะไรคือกลยุทธ์ของคุณในการจัดการความรู้?.

องค์กรยุคใหม่จะยอดเยี่ยมและยั่งยืนได้ จะต้องมีการกำหนดกลยุทธ์ใน "การจัดการความรู้" และมีวิธีดำเนินการใน "การสร้างความรอบรู้" ที่ลึกล้ำ ตลอดจนต้องมีกลยุทธ์ใน "การจัดการกับคน" ทุกๆ ระดับ ทั้ง ผู้จัดการ หัวหน้าหน่วยงาน และคนทำงาน ที่มา : (ข้อความจากปกหน้า) หนังสือ องค์กรชั้นยอดการจัดการคน+ความรู้ : How Organization Get Smart-and Stay Smart

เมื่อเราพูดถึงความรู้ เราหมายถึงอะไร? ความรู้คือ กรอบของการประสมประสานระหว่างประสบการณ์ ค่านิยม ความรอบรู้ในบริบท และความรู้แจ้งอย่างช่ำชอง เป็นการประสมประสานที่ให้กรอบสำหรับการประเมินค่า และการนำเอาประสบการณ์กับสารสนเทศใหม่ๆ มาผสมรวมเข้าด้วยกัน มันเกิดขึ้นและถูกนำไปประยุกต์ในใจของคนที่รู้ สำหรับในแง่ขององค์กรนั้น ความรู้มักจะสั่งสมอยู่ในรูปของเอกสาร หรือแฟ้มเก็บเอกสารต่างๆ รวมไปถึงสั่งสมอยู่ในการทำงาน อยู่ในกระบวนการ อยู่ในการปฏิบัติงานและอยู่ในบรรทัดฐานขององค์กรนั่นเอง แหล่งที่มา : โทมัส เอช. ดาเวนพอร์ท. และ ลอเรนซ์ พรูแซค. การจัดการความรู้ : เทคนิคในการแปรความรู้สู่ความได้เปรียบในการแข่งขัน. แปลโดย นิทัศน์ วิเทศ. กรุงเทพมหานคร : เออาร์ บิซิเนสเพรส, 2542.

Infographic ที่ชุดนี้นำเสนอเรื่อง "การจัดการความรู้อย่างมีประสิทธิภาพ" การจัดการความรู้ในองค์กรควรเริ่มต้นจากการ การสื่อสารเรื่องดังกล่าวให้มีความชัดเจนกับบุคลากรหรือพนักงานในองค์กร เพราะเมื่อเราเริ่มดำเนินการจัดการความรู้ อาจมีคำถามเกิดขึ้น เช่น Why do we keep having to relearn this? Haven’t we done something like this before? I feel like I’m reinventing the wheel. I don’ts know where to find it, but I know someone did it before. We used to have someone who knew how to do that, but he took a new job. ประเภทของความรู้แบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทคือ ความรู้แบบฝังลึก (Tacit Knowledge) เป็น ความรู้ที่ไม่สามารถอธิบายออกมาด้วยคำพูดได้ ความรู้ประเภทนี้เกิดจากการกระทำซ้ำ จนเกิดเป็นความเชี่ยวชาญชำนาญ ประสบการณ์ ทักษะ อาจจะทำให้การสื่อสารออกมาเป็นคำพูดหรือตัวหนังสืออาจจะทำได้ยาก เช่น ความลับทางการค้า วัฒนธรรมองค์กร ทักษะเฉพาะตัว ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน เป็นต้น ความรู้แบบชัดแจ้ง (Explicit Knowledge) เป็น ความรู้ที่สามารถจัดรวบรวมได้ง่าย จัดระบบและถ่ายโอนโดยใช้วิธีการดิจิทัล มีลักษณะเป็นวัตถุดิบ (Objective) เป็นทฤษฏี สามารถแปลงเป็นรหัสในการถ่ายทอดโดยวิธีการที่เป็นทางการ ไม่จำเป็นต้องอาศัยการปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นเพื่อถ่ายทอดความรู้ เช่น นโยบายขององค์กร กระบวนการทำงาน ซอฟต์แวร์ เอกสาร และกลยุทธ์ เป้าหมายและความสามารถขององค์กร 7 ขั้นตอนของกระบวนการจัดการความรู้ Create knowledge : การสร้างสรรค์ และแสวงหาความรู้ Identify what's critical : การบ่งชี้ความรู้ เป็นการพิจารณาว่าจะทำอย่างไรให้องค์กรบรรลุเป้าหมาย Collect, document and store : จัดการความรู้อย่างเป็นระบบ วางโครงสร้างระบบการจัดเก็บความรู้ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเก็บความรู้อย่างเป็นระบบ Review for relevance and accuracy : การประมวลและกลั่นกรองความรู้ Share with others : แบ่งปันและแลกเปลี่ยนความรู้ เช่นการจัดเวทีเสวนาแบ่งปันความรู้ (Tacit Knowledge) หรือ จัดทำเป็นเอกสารคู่มือ (Explicit Knowledge) Access or download : การเข้าถึงความรู้ เป็นการทำให้ผู้ใช้ความรู้เข้าถึงความรู้ที่ต้องการได้ง่ายและสะดวก โดยการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) เข้ามาช่วย Use knowledge for process improvement, problem solving and decision making : นำความรู้ไปใช้ในการปรับปรุงกระบวนการต่างๆ หรือการแก้ไขปัญหา ประกอบการตัดสินใจ นอกจากนี้ Infographic ชุดนี้ยังนำเสนอในเรื่อง กระบวนการจัดการความรู้ และ วิธีการจัดการความรู้ อีกด้วย http://info.4imprint.com/infographic/knowledge-management-infographic/ แหล่งที่มาข้อมูล : การจัดการความรู้. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้ที่ http://www.th.wikipedia.org/การจัดการความรู้ 7 ขั้นตอนสำหรับกระบวนการจัดการความรู้. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้ที่ http://info.4imprint.com/infographic/knowledge-management-infographic/

Leif Edvinsson ได้แบ่งความรู้ออกเป็น 3 ประเภท คือ ความรู้เฉพาะบุคคล ความรู้ขององค์กร และความรู้ที่เป็นระบบ ดังนี้ Individual Knowledge: ความรู้เฉพาะบุคคล เป็นความรู้ที่มีอยู่ในตัวพนักงานแต่ละคน หรือเป็นความรู้ที่อยู่ในหัวของพนักงาน Organizational Knowledge: ความรู้ขององค์กร เป็นความรู้ที่ได้จากการแลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างพนักงานที่อยู่ในกลุ่มหรือฝ่ายงานต่างๆ ในองค์กร ทำให้เกิดเป็นความรู้โดยรวมขององค์กร สามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการทำงานขององค์กรโดยรวมได้มากขึ้น Structural Knowledge: ความรู้ที่เป็นระบบ เป็นความรู้ที่เกิดจากการสร้าง หรือต่อยอดองค์ความรู้ ผ่านกระบวนการ คู่มือ และจรรยาบรรณต่างๆ ในองค์กร บรรณานุกรม : บุญดี บุญญากิจ, นงลักษณ์ ประสพสุขโชคชัย, ดิสพงศ์ พรชนกนาถ และปรียววรณ กรรมล้วน.  (2548).  การจัดการความรู้...จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ.  กรุงเทพฯ: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.

กระบวนการ Knowledge Spiral หรือ SECI Model ซึ่งคิดค้นโดย Ikujiro Nonaka และ Takeuchi จากกระบวนการข้างต้นการปรับเปลี่ยนและสร้างความรู้จะเกิดขึ้นได้ 4 รูปแบบ คือ Socialization, Externalization Combination และ Internalization ดังนี้ Socialization: การแบ่งปันและสร้าง Tacit knowledge จาก Tacit knowledge ของผู้สื่อสารระหว่างกัน โดยการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ตรง Externalization: การสร้างและแบ่งปันความรู้จากสิ่งที่มีและเผยแพร่ออกมาเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นการแปลงจาก Tacit knowledge เป็น Explicit knowledge Combination: เป็นการแปลง Explicit knowledge จาก Explicit knowledge โดยรวบรวมความรู้ประเภท Explicit ที่เรียนรู้ มาสร้างเป็นความรู้ประเภท Explicit ใหม่ๆ Internalization: เป็นการแปลง Explicit knowledge มาเป็น Tacit knowledge มักจะเกิดจากการนำความรู้ที่เรียนรู้มาไปปฏิบัติ บรรณานุกรม บุญดี บุญญากิจ, นงลักษณ์ ประสพสุขโชคชัย, ดิสพงศ์ พรชนกนาถ และปรียววรณ กรรมล้วน.  (2548).  การจัดการความรู้...จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ.  กรุงเทพฯ: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.

แนวคิดของ Michael Polanyi และ Ikujiro Nonaka ซึ่งเริ่มจากแนวคิดในการจำแนกความรู้ออกเป็น 2 ประเภท คือ Tacit และ Explicit Knowledge ซึ่งได้รับความนิยมและนำมาใช้อย่างแพร่หลาย ทั้งนี้ทั้ง 2 ท่านได้ให้คำจำกัดความของความรู้ทั้ง 2 ประเภท ดังต่อไปนี้ 1. Tacit Knowledge เป็นความรู้ที่อยู่ในตัวของแต่ละบุคคล เกิดจากประสบการณ์ การเรียนรู้ หรือพรสวรรค์ต่างๆ ซึ่งสื่อสารหรือถ่ายทอดในรูปแบบของตัวเลข สูตร หรือลายลักษณ์อักษรได้ยาก ความรู้ชนิดนี้พัฒนาและแบ่งปันกันได้ และเป็นความรู้ที่ก่อให้เกิดความได้เปรียบในการแข่งขัน 2. Explicit Knowledge ความรู้ที่เป็นเหตุเป็นผล สามารถรวบรวมและถ่ายทอดออกมาในรูปแบบต่างๆ ได้ เช่น หนังสือ คู่มือ เอกสาร และรายงานต่างๆ ซึ่งทำให้คนสามารถเข้าถึงได้ง่าย บรรณานุกรม บุญดี บุญญากิจ, นงลักษณ์ ประสพสุขโชคชัย, ดิสพงศ์ พรชนกนาถ และปรียววรณ กรรมล้วน.  (2548).  การจัดการความรู้...จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ.  กรุงเทพฯ: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.

จากเอกสารและงานวิจัยหลายฉบับที่เกี่ยวข้องกับประโยชน์ของการจัดการความรู้ พบว่าเป็นไปในแนวเดียวกันนั่นคือ การจัดการความรู้มีผลต่อธุรกิจต่างๆ ในหลายรูปแบบ เช่น สร้างนวัตกรรมซึ่งส่งผลให้ผลิตภัณฑ์หรือบริการเกิดความแตกต่างจากคู่แข่งในตลาด จึงทำให้ได้เปรียบในการแข่งขัน การต่อรองและสร้างความพึงพอใจให้แก่ลูกค้า เป็นเครื่องมือในการแลกเปลี่ยนวิธีการปฏิบัติที่เป็นเลิศ (Best Practics) และกระบวนการทำงานต่างๆ เกิดการร่วมมือกันในการปฏิบัติงาน รวมทั้งเสริมสร้างและกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเอง เพิ่มศัลยภาพในการเพิ่มผลผลิต การแข่งขัน เพิ่มประสิทธิภาพการตัดสินใจในการวางแผนและปฏิบัติงานในระดับต่างๆ รวมถึงการตัดสินใจในการลงทุนและแก้ปัญหา สามารถนำสินทรัพย์ความรู้ที่มีอยู่ทั้งในและนอกองค์กรมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ บรรณานุกรม : บุญดี บุญญากิจ, นงลักษณ์ ประสพสุขโชคชัย, ดิสพงศ์ พรชนกนาถ และปรียววรณ กรรมล้วน.  (2548).  การจัดการความรู้...จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ.  กรุงเทพฯ: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.

แนวทางการจัดการความรู้สำหรับบุคลากรและชุมชนวิจัย โดยการใช้ KM (Knowledge management) เพื่อเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ (Learning) การวิจัย (Research) และการจัดการการเปลี่ยนแปลง (Change Management) จากการบรรยายของ ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช (more…)

บทสรุปผู้บริหาร กรอบนโยบายเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารระยะ พ.ศ. 2554-2563 ของประเทศไทย โดยกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร กรอบนโยบาย IT2010 ถูกใช้เป็นเข็มทิศนำการพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศของประเทศไทยในช่วงทศตวรรษแรกของศตวรรษที่ 21 เพื่อสร้างความต่อเนื่องทางนโยบาย กระทรวงไอซีทีจึงได้พัฒนากรอบนโยบาย ICT2020 ขึ้น เพื่อเป็นกรอบการพัฒนา ICT ของประเทศไทยในระยะ 10 ปีต่อจากนี้ ICT 2020 : Executive Summary from National Science and Technology Development Agency (NSTDA) - Thailand

รายงานฉบับสมบูรณ์ กรอบแนวทางการพัฒนาและประยุกต์ใช้นวัตกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการเรียนรู้ของเด็กและเยาวชนด้อยโอกาสในประเทศไทย โดย ดร.กษิติธร ภูภราดัย สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ ทุนสนับสนุนจากสำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.)  เพื่อศึกษาและจัดทำกรอบแนวทางการพัฒนาและประยุกต์ใช้นวัตกรรมด้าน ICT ในการส่งเสริมการเรียนรู้แก่เด็กและเยาวชนด้อยโอกาส ตลอดทั้งเพื่อสำรวจและถอดบทเรียนการพัฒนาและประยุกต์ใช้นวัตกรรมด้าน ICT สำหรับเด็กและเยาวชนด้อยโอกาสทั้งจากในและต่างประเทศ Report : ICT Innovation for Disadvantaged children from National Science and Technology Development Agency (NSTDA) - Thailand

รายงานการศึกษากรอบแนวคิดในการวัดบทบาทของอุตสาหกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารต่อระบบเศรษฐกิจไทย โดยศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ  (เนคเทค) โดยความร่วมมือกับสํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติได้จัดให้มีโครงการศึกษากรอบแนวคิดในการวัดบทบาทของอุตสาหกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารต่อระบบเศรษฐกิจไทยขึ้น เพื่อศึกษาและเสนอแนะกรอบแนวคิดและวิธีการในการพัฒนาตัวชี้วัด (Conceptualization) ที่จะใช้ประเมินบทบาทของอุตสาหกรรม ICT ที่มีต่อระบบเศรษฐกิจ เพื่อให้ได้ตัวชี้วัดที่เหมาะสมและมีความเป็นสากล ทั้งในส่วนของคํานิยาม องค์ประกอบของข้อมูล วิธีการจัดเก็บและประมวลผลข้อมูล และเพื่อวิเคราะห์แนวทางในการนําตัวชี้วัดดังกล่าวมาประยุกต์ใช้สําหรับประเทศไทย พร้อมทั้งตรวจสอบการมีอยู่ของข้อมูลที่เกี่ยวข้อง ความพร้อมของข้อมูล/วิธีการจัดเก็บข้อมูล รวมทั้งหน่วยงานที่รับผิดชอบในการจัดเก็บข้อมูล รวมไปถึงการจัดทําข้อเสนอแนะอย่างเป็นรูปธรรมเสนอให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้นําไปปฏิบัติต่อไป Thai ICT Conceptualization from National Science and Technology Development Agency (NSTDA) - Thailand