|
ประเภททรัพยากรสารสนเทศ (Type of Information Resource) :
|
eBook & Online Resources |
|
สถานที่จัดเก็บ (Collection) :
|
Online Resources |
|
เลขเรียกหนังสือ (Call No.) :
|
- - - |
|
ชื่อเรื่อง (Title) :
|
กวีวัจน์วรรณนา วรรคทองในวรรณคดีไทยพร้อมประวัติและคำอธิบาย |
|
ปีที่พิมพ์ (Date of Publication) :
|
2557 |
|
ผู้แต่ง (Author) :
|
ราชบัณฑิตยสถาน |
|
ครั้งที่พิมพ์ (Edition) :
|
พิมพ์ครั้งที่ 1 |
|
สถานที่พิมพ์ (Place of Publication) :
|
กรุงเทพฯ |
|
สำนักพิมพ์ (Publisher) :
|
บริษัท คอนเซียส สตูดิโอ จำกัด |
|
จำนวนหน้า (Extent) :
|
439 |
|
สารบัญ (Contents) :
|
วรรคทอง ๕๒ บท
๑,ฝูงคนกำเนิดคล้าง คลึงกัน
๒.สายสมรนอนเถิดพี่จะกล่อม เจ้างามจริงพริ้งพร้อดังเลขา
๓,รู้น้อยรู้มากรู้ เริงใจ
๔.สามยอดตลอดระยะระยับ วะวะวับสลับพรรณ
๕.มะโนมอบพระผู้ เสวยสวรรค์
๖.ในเพลงปีว่าสามพี่พรามหณ์เอ๋ย ยังไม่เคยเชยชิดพิสมัย
๗.ความเอยความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน
๘.แม่รักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
๙.นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย
๑๐.แล้วว่าอนิจจาความรัก พึ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
๑๑.อันว่าความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่
๑๒.ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
๑๓.ชมแขคิดใช่หน้า นวลนาง
๑๔.อ้าอะรุณแอร่มระเรื่อรุจี ประดุจมะโนภิรมรตี ณ แรกรัก
๑๕.พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
๑๖.แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
๑๗.บงเนื้อก็เนื้อเต้น พิศเส้นสรีร์รัว
๑๘.ถึงกลางวันสุริยันแจ่มประจักษ์ ไม่เห็นหน้านงลักษณ์ยิ่งมืดใหญ่
๑๙.ชนใดที่ไม่มีดนตรีการ ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
๒๐.พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา
๒๑.ตัวน้องมิใช่ของอันเคยขาย จะเรียงรายกลางหนหาควรไม่
๒๒.ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
๒๓.ปลาร้าพันห่อด้วย ใบคา
๒๔.เอียงอกเทออกอ้าง อวดองค์ อรเอย
๒๕.กระหม่อมฉันก็เคยทราบ สุภาษิตบุราณว่า
๒๖.พี่รันุชนาฏด้วย เห็นใจ จริงแฮ
๒๗.ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน
๒๘.ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณว่า หนังสือตรีมีปัญญาไม่เสียหลาย
๒๙.โอ้ศรีเสาวลักษณ์ล้ำ แลโลม โลกเอย
๓๐.จำใจจำจากเจ้า จำจร
๓๑.หนาวน้ำค้างพร่างพรมจะห่มเสื้อ พออุ่นเนื้อนอนสนิทพิสมัย
๓๒.โคควายวายชีพได้ เขาหนัง
๓๓.นิจจาเจ้าวันทองน้องพี่อา พี่จำหน้าเนื้อน้องได้ทุกแห่ง
๓๔.ไทยรวกำลังตั้งมั่น สามารถป้องกันขันแข็ง
๓๕.พระโหยหวนครวญเพลงวังเวงจิต ให้คนคิดถึงถิ่นถวิลหวัง
๓๖.เป็นผู้หญิงแท้จริงแสนลำบาก เป็นผู้ชายยิ่งยากกว่าหลายเท่า
๓๗.แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เลยจะดีกว่า
๓๘.เออุเหม่นะมึงชิช่างกระไร ทุทาสสถุลฉะนี้ไฉน ก็มาเป็น
๓๙.เขาย่อมเปรียเทียบความว่ายามรัก แต่น้ำต้มผักต้มขมชมว่าหวาน
๔๐.มาถึงบางธรณีทวีโศก ยามวิโยคยากใจให้สะอื้น
๔๑.ลำดวนเอ๋ยจะด่วนไปก่อนแล้ว เกดแก้วพิกุลยี่สุ่นสี
๔๒.ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
๔๓.ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร
๔๔.ความรู้คู่เปรียบด้วย กำลัง กายแฮ
๔๕.ประเพณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง
๔๖.อันชนกชนนีนี้รักเจ้า เทียมเท่าชีวาก็ว่าได้
๔๗.เคยหมอบใกล้ได้กลิ่นสุคนธตลบ ละอองอบรสรื่นชื่นนาสา
๔๘.สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง ยามสาย
๔๙.เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ทีพากรจะตกต่ำ
๕๐.ดูน้ำวิ่งกลิ่งเชี่ยวเป็นเกลียวกลอก กลับกระฉอกฉาดฉัดฉวัดเฉวียน
๕๑.ใครราญใครรุกด้าว แดนไทย
๕๒.เพื่อนกิน สิ้นทรัพย์แล้ว แหนงหนี
ภาคผนวก ก ประวัติและผลงานกวี
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว
เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโรนส
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาเดชาดิศร
นายนรินทร์ธิเบศร์ (อิน)
สุนทรภู่
นายชิต บุรทัต
ภาคผนวก ข รูปแบบคำประพันธ์
โคลง / โคลงสองสุภาพ / โคลงสี่สุภาพ
ฉันท์ / อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ / โตฏกฉันท์๑๒ /ภุชงคปยาตฉันท์๑๒ / วสันตดิลกฉันท์๑๔
กาพย์ / กาพย์ยานี ๑๑ / กาพย์เห่
กลอน / กลอนสุภาพ / กลอนเพลง / กลอนเสภา / กลอนบทละคร / กลอนดอกสร้อย
ร่าย / ร่ายสุภาพ
ดัชนีวรรคทอง |
|
หัวเรื่อง (Subject) :
|
กวีวัจน์วรรณนา วรรคทองในวรรณคดีไทยพร้อมประวัติและคำอธิบาย |
|
หัวเรื่อง (Subject) :
|
วรรณคดี |
|
หัวเรื่อง (Subject) :
|
ประวัติศาสตร์ |
|
856 Linkage :
|
https://www.orst.go.th/FILEROOM/CABROYINWEB/DRAWER004/GENERAL/DATA0004/00004229.FLP/html/ |
